Afacan Oğlan Damarlı Yarrağını Üvey Annesinin Amına Saplıyor

Afacan oğlan Can, olgun Melehat’la mahallede karşılaştı. “Damarlı yarrağımı saplayayım!” dedi Can sırıterek. Melehat, “Hadi eve, afacan!” diye cilve yaptı. Can, Melehat’ın amına tutkuyla sapladı; Melehat, zevkten, “Olgun dedik, şölen!” diye bağırdı. Can, “Afacan dedik, kral!” dedi kahkahayla. Gece, hazla doldu. Sabah, Melehat, “Yine sapla!” diye sordu muzipçe. Can, “Her zaman!” dedi. Melehat, “Can efsane!” diye güldü. O gece, Can’ın damarlı yarrağı Melehat’ın amıyla çılgın bir anıya dönüştü; evleri tutku ve neşeyle alev aldı.