Akşamüstü eve döner dönmez, Adem kapıda Canan’ı gördü. Gözleri parlıyordu, “Özledim seni,” diye fısıldadı, kollarını boynuna doladı. Salona kadar öpüşerek gittiler, tişörtler yere saçıldı. Koltuğa yayıldı, eteğini sıyırdı. Adem üstüne eğildi, bacaklarını araladı – yavaşça amına girdi, derin ritimle. Canan’ın inlemeleri odayı doldurdu, elleri sırtını tırmaladı. Hızlandılar, ter içinde doruğa ulaştılar. Titreyerek boşaldılar, sarılıp yattılar. Kalp atışları yavaşladı, evleri o an tutkulu bir cennetti.
