Hayvanat Emir, sevgilisi Selma’yı Bodrum’da kampa götürdü. “Seni vahşileştireyim!” dedi Emir sırıterek. Selma, “Çadırda haydi!” diye meydan okudu. Emir, Selma’yı çadırda tutkuyla sikti; Selma, zevkten, “Hayvanat dedik, şahane!” diye bağırdı. Emir, “Kamp ateşi bu!” dedi kahkahayla. Gece, hazla doldu. Sabah, Selma, “Yine çadır mı?” diye sordu cilveyle. Emir, “Her yaz!” dedi. Selma, “Emir kral!” diye güldü. O gece, Emir’in vahşi tutkusu Selma’yla çadırda çılgın bir anıya dönüştü; Bodrum’un gecesi aşklarıyla alev aldı.
