Evde yalnızken çavuşu tokatlarken, kapı aniden açıldı; kız kardeşim Eda içeri daldı. “Ne yapıyorsun sen?!” deyip kahkaha attı, ama gözleri meraklıydı. “Eda, çık işte!” dedim, utançtan kıpkırmızı. O ise, “Yardım edeyim mi, salaş?” diye şakayla karışık sordu. Şaşkınlıkla bakarken, Eda yatağa oturdu, elini uzattı. Tutku ve tuhaflıkla dolu anlar, inlemelerimle geçti. Şafakta, “Bu aramızda,” dedi, gülerek. “Söz,” dedim, afallamış. Eda kapıyı çekti, aynada kendime bakıp, “Bu neydi şimdi?” diye mırıldandım
on Mayıs 22, 2025
