Gece yarısı sahil yolunda arabayı kenara çektik, Kasım ve Serra yalnızlık peşindeydi. Dışarıda dalgalar çarpıyordu, camlar buğulandı. Serra öpücükle başladı, Kasım’ın boynunu öptü. Fermuarlar açıldı, şortlar sıyrıldı. Arka koltuğa geçtiler, dar alanda vücutları birbirine dolandı. Serra üstte oturdu, Kasım’ı içine aldı – yavaşça inip kalkarak, derinlere. İnlemeleri motoru bastırdı, elleri camı tırmaladı. Hızlandılar, ter içinde ritim tuttular. Doruğa ulaştılar, titreyerek boşaldılar. Sonra sarılıp dinlendiler, dalga sesleri kalp atışlarını yatıştırdı. O gece, araba tutkularının sığınağıydı.
on Eylül 29, 2025
