Aysel, işten yorgun argın dönen amele kocası Hüseyin’i kapıda karşıladı. “Hüseyin, gel, biraz rahatla,” deyip gülümsedi, elinde bir bardak çay. Hüseyin, “Bugün belim koptu, Aysel,” diye mırıldandı, koltuğa yığıldı. Aysel, “Merak etme, ben seni canlandırırım,” diye fısıldadı, Hüseyin’i yatak odasına çekti. Aysel’in sıcak dokunuşları, Hüseyin’in yorgunluğunu unutturdu; inlemeler evi doldurdu. Gece, tutkuyla geçti. Şafakta Aysel, “Yorgunluk kaldı mı?” diye sordu, gülerek. Hüseyin, “Seninle her şey hafif,” deyip sarıldı. Aysel kahve koyarken, aşkları sıcacık kaldı.
on Mayıs 21, 2025
