İstanbul’un yağmurlu bir akşamında, 30 yaşındaki komşum Aylin, anahtarını unutup kapıda kalmıştı. “Gel, bende bekle,” diyerek onu eve davet ettim. Islak kıyafetleri çıkarırken, göz göze geldik. Muhabbet, şarapla ısındı; Aylin’in gülüşü, içimi eritti. Kanepeye uzandığımızda, kendimizi tutamadık. Amcığına çaktığımda, inlemeleri apartmanı sardı. Tutku, yağmurun ritmine karıştı. Sabah, Aylin kapısına dönerken gülümsedi; “Teşekkürler, komşu.” Aynada kendime baktım; o gece, beklenmedik bir ateş yakmıştı. İstanbul, bu sırrı sakladı; apartman, bizim çılgın anımıza tanıklık etti.
on Nisan 26, 2025
