Şükran ve Şenay, bir akşamüstü şehirdeki dairelerinde yalnız kalınca, havayı ısıtmaya karar verdiler. Loş ışıklı yatak odasında, şarap kadehleri masada ışıldarken, Şükran, “Bu gece alev alalım!” dedi, dalgalı esmer saçları omzuna dökülürken gözleri kıvıldadı. Şenay, “Hadi, coşalım!” diye kıkırdadı, uzun kumral saçları yastığa yayılırken dudakları şehvetle kıvrıldı. Hafif lo-fi müzik fonda çalarken ipek gecelikler yere süzüldü; tenleri şarap ve vanilya kokusuyla doldu. “Yatağı tutuşturalım!” diye fısıldadı Şenay, sesi titrek bir arzuyla yükseldi. Yatak odasında birbirlerini sabırsızca soydular. Şükran, Şenay’ı sırtüstü yatırıp bacaklarını omzuna aldı; diliyle önce yavaşça, sonra açlıkla amcığını yaladı, Şenay’ın inlemeleri odayı doldurdu.
