Elif, pembe saçları ve entel tavrıyla Kadıköy’ün sanat kokan kafelerinde salınıyordu. Mert, lüks cipiyle belirip, cüzdanından tomar tomar para fırlattı. “Felsefe mi, yoksa biraz lüks mü?” diye sordu Mert, kurnazca sırıtarak. Elif, “Paran ruhumu alamaz,” diye diklendi, ama Mert’in yalıda parti vaadiyle gözleri kamaştı. Gece, yalıda alev aldı; Elif’in entel duruşu çöktü, amını siktirirken inlemeleri yankılandı. Şafakta Mert, “Şoriğin aktı, pembe saç,” diye dalga geçti. Elif, “Tek sefere mahsus,” deyip saçlarını savurdu, ama Mert’in cüzdanını sıkıca tuttu.
on Mayıs 19, 2025
