Türbanlı Zeynep, sevgilisi Emre’nin evine gizlice süzüldü. “Sessiz ol,” dedi, ama gözlerindeki arzu saklanmıyordu. Emre, “Bu halin beni çıldırttı,” diyerek onu yatak odasına çekti. Zeynep’in türbanı sabit, eteği yavaşça sıyrıldı, teni ay ışığında parladı. Emre’nin elleri, onun ipeksi teninde gezinirken Zeynep’in inlemeleri odayı doldurdu. “Bunu hep istedim,” diye fısıldadı Emre, nefesi sıcak. Tutkulu dokunuşlarla zaman kayboldu; Zeynep teslim olmuş, bedeni titriyordu. Saatler sonra, yorgun ama mutlu, Emre’nin kollarında yatıyordu, türbanı hâlâ yerinde, kalbi ise tutkuyla çarpıyordu.
on Eylül 24, 2025
